Orzeczenie rozwodu wiąże się z orzeczeniem lub bez o winie za rozkład pożycia. Istnieje kilka różnych rozstrzygnięć, które mogą mieć miejsce w tej kwestii. Sąd może orzec o wyłącznej winie jednego z małżonków, o winie obydwojga małżonków albo o braku winy za rozkład pożycia w stosunku do obydwojga małżonków. Orzeczenie o winie jest bardzo istotne i ma bezpośredni wpływ na to, który z małżonków będzie mógł starać się o uzyskanie alimentów od drugiego.
Kwestia – alimenty a rozwód z orzeczeniem o winie, może przedstawiać się różnie w zależności od tego, czy po stronie jednego z małżonków leży wyłączna wina za rozpad małżeństwa, czy może jeden małżonek jest winny, ale jednocześnie drugi małżonek przyczynił się w pewien sposób do rozpadu małżeństwa. Tego typu niuansów jest więcej. Jeśli jeden z małżonków zażąda alimentów od drugiego, sąd będzie musiał zbadać, czy rzeczywiście sytuacja materialna żądającego jest taka, że niezbędną będzie pomoc finansowa ze strony drugiego małżonka. Kiedy możemy ubiegać się o alimenty w przypadku rozwodu z orzeczeniem o winie?
Alimenty kojarzą nam się głównie ze świadczeniami na dzieci. W niektórych przypadkach możliwe jest również zasądzenie przez sąd alimentów pomiędzy samymi małżonkami. Małżonek, który chce wyegzekwować alimenty na swoją rzecz od drugiego małżonka, nie może być jednak uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia. Tak naprawdę kwestia alimentów a rozwodu z orzeczeniem o winie jest dużo bardziej skomplikowana. Istnieją też przepisy co do czasu, w jakim możemy otrzymywać alimenty. W niektórych sytuacjach możliwe jest dożywotnie uzyskiwanie alimentów od byłego małżonka, w niektórych zaś spotkamy się z ograniczeniami.
Druga okoliczność, w jakiej możemy domagać się alimentów to taka, kiedy nasz współmałżonek został uznany wyłącznie winnym rozkładu pożycia, a jednocześnie rozwód spowodował znaczne pogorszenie się naszej sytuacji materialnej. Nie ma tutaj warunku bycia w niedostatku. Ważnym jest sam fakt istotnego pogorszenia się sytuacji materialnej.
Prawo do alimentów ma małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a jednocześnie znajduje się on w niedostatku. Przepis ten ma zastosowanie jeśli obydwoje małżonkowie zostali uznani za winnych rozkładu pożycia albo żaden z nich nie został uznany winnym. Przesłanką do żądania alimentów jest tu zła sytuacja materialna jednego z małżonków, np. jeśli z jakiegoś powodu nie ma środków do życia.
Prawo do otrzymywania alimentów wygasa w chwili wejścia w nowy związek małżeński. Może też wygasnąć w momencie upływu pięciu lat od orzeczenia rozwodu przez sąd pod warunkiem, że małżonek zobowiązany do płacenia alimentów nie został uznany wyłącznie winnym rozkładu pożycia. W niektórych przypadkach, jeśli jeden z małżonków został uznany wyłącznie winnym rozkładu pożycia, alimenty mogą być zasądzone dożywotnio.